انتقال تعهدات،مطالعه تطبیقی با اصول قراردادهای تجهری بین المللی و اصول اروپایی قراردادها

تعهد عبارت از یک رابطه حقوقی است که به موجب آن، شخص یا اشخاص معین،به موجب عقد یا شبه عقد یا جرم یا شبه جرم و یا به حکم قانون، ملزم به دادن چیزی یا مکلف به انجام یا ترک عمل معینی به نفع شخص یا اشخاص معین می شوند و منظور از انتقال تعهد آن است که تعهد یک شخص به شخص یا اشخاص دیگر منتقل شود. اصل این است که تعهدات، قابل انتقال هستند. انتقال تعهد با تبدیل تعهد، متفاوت است؛ زیرا در تبدیل تعهد، تعهد سابق، از بین رفته و تعهدی جدید، جایگزین آن می شود و تضمینات تعهد سابق نیز ساقط می شود. اما در انتقال تعهد، تعهد با تمامی توابع آن انتقال می یابد و تضمینات آن نیز باقی می ماند. انتقال تعهد به طرق مختلفی انجام می گیرد که عبارتند از : توافق بین متعهد ابتدایی و متعهد جدید، توافق بین ذینفع تعهد و متعهد جدید، توافق بین متعهد ابتدایی و ذینفع تعهد به اجرای تعهد توسط ثالث، انتقال مافی الذمه متعهد به شخص دیگر توسط ذینفع تعهد؛ که در تمامی موارد فوق الذکر رضایت ذینفع تعهد نقش اساسی دارد. از این رو می توان گفت نقش ذینفع تعهد در انتقال تعهد و رضای او به تغییر متعهد لازم و ضروری است. برای اعلام رضایت ذینفع تعهد شکل خاصی وجود ندارد و با هر لفظ و نوشته از جانب ذینفع تعهد که نشان دهنده رضایت او به انتقال باشد، محقق می شود. لذا ممکن است به صورت صریح یا ضمنی اعلام شود.